அப்பாவின் பின்னணியை தாண்டி, தன் தனிப்பட்ட இசை பாணியால் தமிழ்சினிமாவில் தனி பாதையை செதுக்கியவர் யுவன். இசையை மட்டுமல்ல, உணர்வுகளையே இசையில் பூட்டி தரும் கலைஞர். 90களின் இறுதியில் இருந்து இன்று வரை, வாலிபர்களின் இருதயத்தில் நிலைத்த குரல்.
“பூவெல்லாம் கேட்டு பாரு” – இரவா பகலா (2001) : இது தான் யுவன் இசையில் வெளிவந்த காதலின் முதல் ப்ரேக். இரவும் பகலும் தெரியாமல் காதல் கனவுகள் சாய்ந்த பாடல்.
“காதல் கொண்டேன்” – காதல் வளர்த்தேன் ( (2003) : இந்த பாடல் தனிமையையும் துயரத்தையும் காதலின் ஆழத்தில் கலந்தெழும் யுவன் இசையின் மாயம். இந்த பாடல், காதலின் அன்பும் வலியும் சேர்ந்து மனதை நெகிழ வைக்கும் ஒரு உச்சக்கட்ட உரையாடலாகும்.
“7G ரெயின்போ காலனி” – கண்பேசும் வார்த்தை (2004) : பெர்னா பாசத்தோட நெஞ்சை உருக்கும் பாடல். காதலின் ஒவ்வொரு துடிப்பும் இசையில்நன்றாக ஒலித்தது.
“மன் மதன்” – காதல் வளர்த்தேன் (2004) : சிம்பு ஜோதிகா Chemistry-யை மேம்படுத்தியது, யுவனின் soulful track தான். தனிமை, ஏக்கம், yearning — இவையெல்லாம் ஒரு பக்கவாத்தியமா ஒலிக்குது. இசையில் காதல் வளருதா, இல்ல பரிதாபமா காயுதா என்று மயக்கும் இசை.
“யாரடி நீ மோகினி” – எங்கேயோ பார்த்த மயக்கம் (2008) : அழகை முதன்முறையாக பார்த்த கணத்தில் காதல் பிறக்கும் அந்த தருணம். யுவனின் மெட்டில் உயிர் ஓடுது.
“நந்தா” – முன் பனியா (2001) : இது தான் யுவனின் early stage masterwork – உணர்ச்சி பூர்வமான சாயல். சூர்யாவின் முகத்தில் இருக்கும் கவலையை இசையாக உணர வைக்கும் பாடல். மழை பெய்யும் காட்சிக்கு perfect BGM மாதிரி, நெஞ்சை நனைக்க வைக்கும் நொய்யான மெட்டு.
காதல் பேசாத இடத்தில் கூட யுவனின் இசை பேசுதே!” ஒரு காதலை ஆரம்பிக்கவும், ஒரு பிரிவை கடக்கவும், யுவனின் மெட்டு துணையா இருந்திருக்கு. இது வெறும் பாடல் இல்லை – வாழ்ந்த உணர்வுகளுக்கு இசை கொடுத்த மாயக்கலை.